Week 1 - Monkeys in paradise

                                     10-05-2016, Siem Reap Cambodja, 35 graden, deels bewolkt.
De eerste volle week in Azie zit er op. We zijn vandaag aangekomen in Siem Reap, Cambodja, maar eerst wat over de afgelopen dagen.

Vorige week donderdag zouden we visums gaan regelen voor Myanmar en Vietnam. Waar we geen rekening mee gehouden hadden was dat de ambassades gesloten waren ivm Kroningsdag, een Thaise nationale feestdag ter ere van hun koning. Uiteindelijk bleek onze tocht te voet naar de watertaxi's, het varen met de watertaxi en een ritje met een taxi dus niet het gewenste resultaat op te leveren. Om van dit nadeel een voordeel te maken besloten we om te voet chinatown te verkennen, daar waren we vlakbij, en de highlights van Bangkok te bezoeken op weg terug naar het centrum.

Chinatown, een wijk rondom een enorme drukke handelstraat met neongevels en allerlei winkels waar alles te vinden is, maar waar voor ons geen logische opbouw in te vinden was. Terwijl we bewust zigzagde om wat meer te zien constateerden we wel dat elke straat specifieke spullen verkocht, bijvoorbeeld scooteronderdelen, meubels of een bepaald soort levensmiddelen. In zo'n straatje zitten gerust 10 winkels naast elkaar die dezelfde producten verkopen. 

Daarna hebben we een aantal tempels bezocht. Omdat de verschillende tempels er van binnen en buiten ongeveer hetzelfde uitzien hebben we de grootste complexen bezocht om zo de meeste variatie te kunnen zien en met de gedachte dat als we die gezien hadden we dan geen andere tempels in dezelfde stijl hoefden te bezoeken. De tempels die wij bezochten waren schitterend versierd en bestonden uit verschillende gebouwen met elk een eigen functie en versiering/stijl. Het was inderdaad zo dat we na de derde tempel al het gevoel hadden dat we veel dezelfde gebouwen hadden gezien en dat we weinig tot niks nieuws zouden gaan zien in de volgende tempels. Het blijft echter mooi om in de vaak grauwe, grijze en slecht onderhouden omgeving de prachtige, veelkleurige en goed onderhouden tempels te zien liggen. 

Vrijdag zijn we met de trein naar Ayutthaya gegaan, een oude hoofdstad waar veel tempel-ruïnes in een andere bouwstijl te zien zouden zijn. Onze grootste ergernis in Bangkok is het vinden van een taxi die op de meter wil rijden. Zeker in de omgeving van Khao San Road zijn er maar weinig die dit willen. De chauffeurs proberen van te voren een prijs af te spreken, die voor ons nooit gunstig is. Ze gebruiken honderd smoesjes om uit te leggen waarom ze niet op de meter kunnen rijden, of nemen je gewoon niet mee. De trein daarentegen was een prettige ervaring. Doordat de trein vertraging had op ons vertrekstation konden we nog precies mee en hoewel de reis per trein redelijk traag gaat, vonden wij het best ontspannen. Het was gelukkig niet zo druk in de trein en het is supergoedkoop, 0,25 euro pp voor de rit. Direct tegenover het station vonden we een fijne slaapplek en voor allebei een fiets om het plaatsje mee te verkennen. Na een paar uur rondfietsen (aan de linkerkant van de weg!) hadden we de grootste tempelsites bekeken. De ruïnes waren best mooi, maar wat ons het meest opviel is dat het allemaal veel mooier had kunnen zijn en dat was teleurstellend. De grootste tempels liggen rondom/in een groot park in het midden van het stadje. Het was duidelijk te zien dat dit ooit een enorm mooie plek is geweest, maar dat er de laatste jaren geen aandacht meer aan is besteed. Daardoor oogde alles redelijk vervallen. Slechte wegen, veel leegstaande of kapotte gebouwtjes, vervuiling en zwerfhonden, zonde eigenlijk. Op de lokale nightmarket hebben we allerlei hapjes en gerechtjes gekocht voor het avondeten. Dat was lastig omdat je vaak niet precies weet wat je koopt, maar wel erg leuk en (het meeste) lekker. 

Zaterdag zijn we met de trein op en neer naar Lopburi geweest, een klein plaatsje waarover we hadden gelezen dat er iets leuks met apen te zien was. Nou, die apen bleek ongeveer het enige leuke wat er te zien was. Een bepaald stukje van het dorp zat er vol mee. Je zag duidelijk dat dit een toeristische attractie was geworden. De apen waren totaal niet bang en bespringen je zodra je een tasje vast had om te kijken of er eten in zit. (Levi liep dus met de tas en Ellen maakte 'veilig' de foto's.) Voor een ochtendje was dit best een leuk bezoek. 

Zondag zijn we met de lokale bus naar Kanchanaburi gereisd. Daar zijn we best trots op want volgens internet scheen dat allemaal heel moeilijk te zijn. Uiteindelijk bleek het, na wat eigen onderzoek en goed doorvragen, juist zeer goed te doen. In Kanchanaburi werden we door de taxi bij een plekje aan de rivier Kwai afgezet waar we in een van de kamers op het water konden slapen, dat is ons zeer goed bevallen. Diezelfde middag hebben we twee scooters gehuurd om naar de Bridge over dezelfde rivier te gaan, een belangrijk onderdeel van de Deathrail de de Japanners in WO2 hebben laten aanleggen door duizenden krijgsgevangenen. Ook bezochten we het JEATH War Museum. Dit museum was helaas ook zeer teleurstellend. De collectie was heel onoverzichtelijk tentoongesteld en nog slechter onderhouden. Echt zonde, want ook hier was het duidelijk dat dit ooit wel een interessante plek is geweest. 

Maandag zijn we naar de Erawan watervallen gereden. Zo'n 60 kilometer noordelijker. De waterval is opgedeeld in zeven niveau's, maar het is eigenlijk meer een doorlopende trapsgewijze waterval waarin het water contact kleine stukjes naar beneden valt. Globaal tussen de 1 en 7 meter over in totaal 1200 hoogtemeters.

Zestig kilometer op een scooter is niet heel comfortabel, maar de weg was goed onderhouden en duidelijk bewegwijzerd, dus dat maakte het goed te doen. Hoewel we helemaal aan het einde van het droge seizoen zitten en er dus relatief weinig water langs de watervallen naar beneden kwam was dit echt een top dag. De leukste tot nu toe. Een leuke klim langs de zeven niveau's van de watervallen, heerlijk zwemmen en een fishspa-achtige behandeling, maar dan puur natuur van de visjes die op alle niveau's in de poelen onder de watervallen leven. Op elk niveau zijn wel wat mensen aan het zwemmen. Wij besloten om eerst naar boven te klimmen om te kiezen waar wij het liefste wilden zwemmen. Tussen niveau 6 en 7 hadden we een mooi poeltje gezien met een mooie lichtinval en een leuk uitzicht. Dit bleek een goede keuze want het grootste deel van de tijd waren we de enige aanwezigen. We waren voornamelijk bezig met de visjes die aan onze voeten knabbelden tot Ellen even opstond en erachter kwam dat op ongeveer 10 meter achter ons een paar apen zaten. Een apenfamilie was de waterval aan het oversteken en waren in het poeltje onder ons aan het eten, drinken en zwemmen. We hebben wel een uur zitten kijken naar het door de bomen springen en in het water spelen van de aapjes. In een natuurlijke omgeving is dat toch stukken leuker dan waar dan ook anders. 

's Avonds zijn we met de bus terug naar Bangkok gegaan omdat we de volgende morgen vroeg op het vliegveld moesten zijn. Als afsluiting van de eerste week en omdat het toch wel een dingetje voor ons is, zijn we naar het Hard Rock Café gegaan om een portie nacho's te eten. Dat was weer heerlijk en er stond binnen een erg goede coverband te spelen. Al met al dus een supergoede dag.

Vandaag zijn we naar Siem Reap gevlogen en op een zeer directieve douanebeambte na is de sfeer hier super vriendelijk en voelt het veel meer ontspannen aan dan in Thailand. Morgen gaan we met een gids naar de tempels van Angkor Wat, we zijn erg benieuwd. 

En dan ook nog:

- Levi heeft een gefrituurde schorpioen gegeten.
- We zijn op de Koreaanse internet-televisie geweest.
- Ellen is niet alleen bang voor kleine beestjes, maar ook van apen en vissen. Eigenlijk van alles wat plotseling beweegt...... 
- Levi heeft voor het eerst ooit gezegd: 'Ik kan niet slapen.'