Week 8 - Een moestuin op het water

1 juli 2016 - Nyaungshwe, Myanmar

                                                         Nyaungshwe, Myanmar, bewolkt, 28 graden

                                               Bagan, Myanmar, hier en daar een wolk, 34 graden

Eind juni alweer..., maar eerst de afgelopen week. We waren gebleven in Pai, Thailand. De plek naast waar we hadden zitten eten had mooie kamers dus checkten we daar in. Vervolgens gingen we aan het begin van de avond de straat op en over de lokale  nightmarket lopen.In Pai is dit een straat met aan beide zijden verschillende kraampjes met wat lokale handgemaakte spulletjes en vooral heel veel kraampjes met eten. We hebben bij ongeveer vier kraampjes wat gekocht en alles smaakte erg goed. Vervolgens gingen we naar en lounge om een drankje te doen en om voetbal te kunnen kijken. (na deze zin viel het internet uit en dus moest ik de volgende dag, in Bagan, verder gaan met typen) Op die plek kon je je ook laten beschilderen met fluorescerende verf en nog mooi ook, bleek nadat Ellen twee armen had laten bewerken. De volgende dag zijn we, met enige pijn in het hart omdat Pai zo'n gezellige sfeer uitstraalde, na het ontbijt weer terug gereden richting Chiang Mai. Dit moest wel, want we hadden al kaartjes voor de avondtrein richting Bangkok vanwaar we de volgende morgen direct naar Yangon, Myanmar zouden vliegen. De treinreis verliep erg soepel en was comfortabel en we waren goed op tijd op het vliegveld om onze vlucht te halen.

Op Yangon verliep alles zeer eenvoudig, het E-visa werd zonder problemen geaccepteerd en binnen no-time zaten we buiten in een taxi richting het centrum. De taxichauffeur sprak ook nog eens goed Engels dus hij kon ons al van alles vertellen over Yangon en Myanmar. We hebben die dag echt veel gedaan omdat we al om 09:00 ingecheckt waren en dus nog de complete dag beschikbaar hadden. We begonnen met koffie en een heuse stroopwafel bij een Dutch-deli en coffeebar die we toevallig tegenkwamen. Daarna liepen we een rondje door het centrum en hebben we Levi's telefoon afgegeven bij een winkeltje om te laten repareren, Levi stond er op dat hij pas zou betalen als hij een werkende telefoon terugkreeg en dat werd geaccepteerd. Hij zou hem die middag om vier uur op kunnen komen halen. Het was ongeveer 11:00 toen het flink begon te regenen en we even ergens hebben geschuild en wat gedronken, daarna liepen we terug naar het hotel. Vlakbij het hotel zagen we opeens een bioscoop zitten en die verleiding konden we niet weerstaan. We moesten toch wat tijd doden en het regende weer, dus kochten we een kaartje voor de voorstelling van 13:30, na vastgesteld te hebben dat de voorstelling Engels gesproken was. We konden voor aanvang nog precies en lunchen en daarna hebben we genoten van Now you see me 2, een prima film in een mooie theaterzaalachtige bioscoop, wij zaten op mooie stoelen op het balkon. Leuk detail: tussen de voorstukjes en de film kwam er opeens een animatie van de wapperende nationale vlag in beeld, het volkslied werd gespeeld en iedereen stond hier netjes voor op (wij dus ook maar..). Na deze respect-betuiging aan de vlag, kon de film beginnen. Na de film gingen we Levi's telefoon op halen,die was helaas niet gemaakt, want het scherm was niet meer voorhanden. No cure, no pay dus niet zoveel aan de hand. Teruglopend naar het hotel kwamen we nog een telefoonwinkeltje tegen en die hadden het scherm wel op voorraad. De volgende dag konden we zijn telefoon ophalen en het zou nog 15 euro goedkoper zijn dan bij de eerste ook. Totale kosten voor de reparatie 34 euro! Daarna gingen we avondeten om daarna terug te lopen naar het hotel om uiteindelijk nog een keer in de bios te belanden bij Warcraft en de dag af te sluiten in de rooftop bar, Yangon Yangon, van de Sakura tower op de 21ste verdieping met een uitzicht op de volledige stad, erg leuk. Daarna zijn we lekker gaan slapen. 

De volgende dag stond in het teken van een rondje rijden op de lokale trein. Deze trein rijdt in drie uur een rondje door een groot deel van de stad, locals gebruiken deze trein als transport naar het centrum, een grote markt aan de buitenzijde van de stad, of gewoon om naar een ander stadsdeel te verplaatsen. Het geeft in ieder geval een goed beeld van de leefomgeving en omstandigheden van de gewone bevolking. In veel gevallen is dit zeer slecht te noemen. Overal afval, rommel, verschrikkelijk smerig water, geknutselde huisjes of verschrikkelijk slecht tot niet onderhouden appartementengebouwen en kleine houten huisjes op palen in de wat nattere gebieden. We hadden niet heel veel anders verwacht, maar het laat wel zien dat een gezonde en schone leefomgeving zeker geen vanzelfsprekendheid is en dat we het in Nederland erg goed hebben.

Een collega militair waar Levi een aantal maanden geleden een keer mee had gesproken en hem toen had verteld over de mogelijkheid om onbetaald verlof op te nemen was ook in Yangon en hij wilde ons graag ontmoeten om samen te proosten op het goede idee om met onbetaald verlof te gaan. Hij had het, nadat Levi over onze reisplannen had verteld, zelf ook direct aangevraagd voor drie maanden. We hebben samen wat gegeten en hebben hem meegenomen naar de Yangon Yangon. Hij had gehoord van mensen uit zijn guesthouse over een feest in een gebouw van een Duits instituut dus zijn we daar uiteindelijk ook nog even gaan kijken. 

De volgende dag hebben we de culturele highlights van Yangon bezocht. De enorme gouden Swhedagon pagode (99 meter hoog), een enorme liggende boeddha (65 meter lang en 16 meter hoog) en een hele grote zittende boeddha, ons zegt dit allemaal niet zoveel, maar het is allemaal wel indrukwekkend om te zien en te bedenken hoeveel arbeid in de bouw ervan is gegaan. Daarna hebben we gegeten bij een Indiaas restaurant vlakbij ons hotel en afspraken gemaakt met een taxichauffeur om met ons de volgende dag een tour te maken naar het nabij gelegen Bago, een oude koninklijke hoofdstad met een aantal paleizen, tempels, pagodes en grote Boeddha's.

Levi begon zich al snel na het avondeten niet helemaal lekker te voelen. Uiteindelijk heeft hij heel de nacht zware buikpijn gehad, overgegeven en diarree gekregen, waarschijnlijk iets verkeerds gegeten. De volgende dag was voor hem ook geen pretje, maar we zijn toch gegaan en over de trip was niks gelogen, want in Bago zijn twee enorme pagodes, twee enorme liggende boeddha's, een replica van een koninklijk paleis en onderweg zijn we ook nog gestopt bij een mooi onderhouden begraafplaats van 27000 geallieerde militairen uit WOII die in Engelse dienst zijn omgekomen, dit blijft toch altijd enorm indrukwekkend. Al met al een leuk dagje uit voor Ellen en voor Levi iets minder. 

Die avond zijn we met de bus naar Nyaungshwe gereisd, een dorpje aan het Inle meer. Het Inle meer is een plek waar veel toeristen heengaan om te kijken hoe complete dorpen op palen in het meer gebouwd zijn en waar de mensen leven van de visserij, edelsmederij, weverij en andere handwerken. Daarnaast is een groot deel van het meer gevuld met zogenaamde drijvende tuinen. Hoe dit precies werkt weten we niet maar het lijkt erop dat ze de in enorme overvloed aanwezige waterlelies op elkaar scheppen als drijvend vermogen en als voedingsboden want de bovenste lelies gaan dood en worden een soort compost, vervolgens planten ze daar tomaten, komkommer, aubergines, etc op, echt grappig om te zien. We hebben naast een dagje op het meer een dag lekker ontspannen en een beetje gefietst in de omgeving. Vervolgens zijn we afgelopen nacht met de bus naar Bagan gedaan, waar we vandaag even lekker uitgerust en ontspannen hebben, de nachtelijke ritten zijn in Myanmar toch niet heel comfortabel, de wegen zijn erg bochtig en hobbelig dus heel veel effectieve rust krijg je niet. Morgen gaan we de oude tempels hier ontdekken, iedereen die we spreken zegt dat dit supermooi is in veel gevallen zelfs nog mooier dan de Angkor tempels in Cambodja dus we zijn erg benieuwd!

En dan ook nog:

- Onze camera was voor 1,5 dag kapot, hij kon geen foto's meer nemen. O nee.. het geheugenkaartje zat vol... Haha. (Alle Inle Lake - foto's zijn daarom met Ellens telefoon gemaakt)

- Nachtbussen in Myanmar zijn stiekem rijdende koelkasten.

- Managers van restaurants tips geven over de kwaliteit van het eten levert gratis drankjes op. 

Juni

Levi
Meest bijzondere moment: Het op en neer lopen op de 'sticky' Bua Tong waterval, zo onnatuurlijk en zo leuk, echt top!
Stomste moment: In Myanmar een dag lang enorm beroerd zijn van een beetje verkeerd eten uit een eigenlijk heel mooi/goed restaurant.
Mooiste locatie: Kuang Si waterval in Luang Prabang, maar op een goede tweede plek de enorme gouden pagodes in Yangon en Bago, echt indrukwekkend en mooi.
Lekkerste eten: Het zelf gemaakte eten tijdens de kookcursus in Chiang Mai
Beste slaaplocatie: Ming Ga Lar Inn in Nyaungshwe, goede kamer, prima ontbijt en een lekker zwembad erbij.
Leukste persoon hier ontmoet: Henning, hij heeft bijna de complete maand met ons meegereisd en dit was voor ons alledrie echt heel erg gezellig.
Wat mis je uit Nederland (naast familie en vrienden): Het voetbalseizoen is nog niet eens begonnen, maar ik begin zelf voetballen toch al te missen.... sorry Ellen.

Ellen
Meest bijzondere moment: Hoewel ik de jungle-trekking niet echt een toppunt vond, vond ik het wel erg bijzonder om te zien hoe onze gidsen allerlei vruchten, bladeren, stengels en wortels van planten uit de natuur haalden om te gebruiken voor het eten. Ook maakten ze van bamboe een soort mand waar ze de zelf gevangen vis op konden roken. Echt bijzonder om te zien hoe deze mensen zo met de natuur leven en van alles weten te gebruiken. 
Stomste moment: Toen ik voor 1 keer de kamersleutel bij me zou houden, gevolg: sleutel kwijt en het hotel had geen reservesleutel, dus moest er steeds 1 van ons via het balkon van de buren onze kamer inklimmen om de deur open te doen vanaf de binnenkant, 4x.... oeps... 
Mooiste locatie: Cool Springs tijdens de loop bij Tha Khaek
Lekkerste eten: Het eten wat een van de locals voor ons had uitgekozen in de Beergarten in Luang Prabang. 
Beste slaaplocatie: De homestay tijdens de jungle-trekking bij Luang Namtha. Niet dat ik er zo geweldig geslapen heb, maar het was wel een erg mooie plek. 
Leukste persoon hier ontmoet: 'Onze' Henning, na een maand samen reizen word je toch een soort familie van elkaar :-)
Wat mis je uit Nederland (naast familie en vrienden): Een avondje op de bank met een grote pot thee. 

Foto’s

2 Reacties

  1. Lindy:
    1 juli 2016
    Ellen, ik moest hard lachen om het verhaal van de sleutel. Dat zou mij ook overkomen :-) creatief opgelost!
    Prachtig verhaal weer, mensen! Ik ben dit weekend in Haarlem; mooie stad, maar het steekt toch een beetje schraal af bij jullie avonturen. Liefs, Lindy
  2. Corma van den Muijsenberg:
    4 juli 2016
    Eind juni alweer...zo begint jullie laatste blog. Dat klinkt als: wat gaat het snel! En dat is ook zo. Vijf maanden lijken heel lang te gaan duren, maar ongemerkt vliegt de tijd.
    Geniet nog lekker de komende drie maanden; wij kijken weer uit naar het volgende reisverslag. Lieve groet, Corma