Week 14 - A whole new world...

  10-08-2016, Kuala Lumpur, Maleisië, bewolkt (en elke dag van 17:15 tot 18:30 regen)

Op vijf augustus zijn we na het ontbijt de koffers vast in gaan pakken, omdat we aan het eind van de middag richting Ho Chi Minh zouden gaan. We hadden bewust de bus pas om 16:00 geboekt, zodat we deze dag nog een tour konden maken. Na het uitchecken en een beetje ontspannen rond het zwembad zijn we samen met Dann om iets voor twaalven een scooter gaan huren en richting de 'White Sand Dunes' vertrokken. Al snel kwamen we erachter dat we eigenlijk geen idee hadden waar die nou precies lagen en hoe we daar moesten komen. We wisten wel dat we de kust moesten volgen richting het noorden en dat hebben we dus eerst maar een flinke tijd gedaan, we zouden onderweg wel vragen waar we dan precies moesten zijn. Zo gezegd zo gedaan en even later hadden we goede richting te pakken en zagen we ook bordjes met daarop onze bestemming. Een prachtige en rustige rit langs de kust en door watermeloenvelden over een superstrakke tweebaansweg bracht ons naar de zandduinen. Dit is overigens de enige plek in heel Vietnam waar wij een tweebaansweg hebben gezien die zo goed was aangelegd. Twee banen elke richting op met een ruime stoep aan beide kanten. Juist hier was dan bijna geen verkeer...Zulke wegen zouden elders een hoop getoeter schelen.

De zandduinen waren schitterend. Echt een klein stukje woestijn met heerlijk zacht wit-geel zand. Heel veel mensen huren een quad of een terreinwagen en gaan hiermee door het gebied rondrijden. Dit gebied is nou ook weer niet zo groot dus wij vonden dat het geld niet waard. We zijn naar een van de dichtstbijzijnde toppen gelopen  en hebben daar een beetje om ons heen staan kijken. Daarna zijn we weer terug gereden richting het hotel waar we de tassen hebben opgepakt en richting de bus zijn gegaan. De rit naar Ho Chi Minh verliep soepel en toevalligerwijs was het busstation waar we af werden gezet vlakbij ons hotel, prettig.

We kregen een prima kamer toegewezen. We kregen alleen de tv niet aan. Op zich niet erg, maar we hebben het toch even gemeld, zodat wij er niet de schuld van zouden krijgen achteraf. Tien minuten later zaten we in een veel grotere kamer met grotere, werkende tv. De volgende dag hebben we een rondje gelopen in de buurt van ons hotel, geluncht en 's avonds zijn we in de drukste straat op een terras mensen gaan zitten kijken. Er lopen hier vuurspuwers rond, mensen met allerlei souvenirs, sigaretten etc. Er is in ieder geval voldoende te zien. De volgende dag zijn we lang op de hotelkamer gebleven en heeft Levi wat broodjes gehaald bij een goede bakkerij die twee deuren verderop zat. 's Avonds was het tijd voor onze Hard Rock Nacho's, want de volgende dag zouden we een dagtour maken naar de Mekongdelta en daarna naar Kuala Lumpur vliegen. Na het bezoekje aan het Hard Rock Café zijn we te voet richting de hoogste toren van Ho Chi Minh gelopen om daar van het uitzicht over de stad te kunnen genieten. 
Onderweg merkten we op dat het centrum van Ho Chi Minh eigenlijk heel mooi is, netjes, schoon en een aantal hele leuke straatjes en een paar mooie parken en pleinen heeft. De gebouwen zien er hier ook allemaal goed onderhouden uit en er zijn veel mensen op straat te vinden wat het allemaal een gezellige sfeer geeft. We hebben in de skybar uiteindelijk maar één drankje gedaan. De bar was weinig sfeervol en ook het uitzicht was niet zo goed dat we er veel langer naar wilden kijken. Ellen was best moe, maar Levi wilde eigenlijk nog wel wat ondernemen. Een mooie oplossing was de bioscoop die in ditzelfde gebouw aanwezig was. De laatste Jason Bourne film begon precies toen we aankwamen dus dat kwam mooi uit. 

De volgende morgen zijn met een georganiseerde tour naar de Mekong-delta gegaan. Dit was allemaal erg goed geregeld, maar we vonden de tour op zich allebei niet echt een daverend succes. We hebben veel moeten wachten en ook niet echt heel veel nieuwe of mooie dingen gezien. Er waren die dag twee hoogtepunten. Een daarvan waren gekke beestjes die op de kant van de Mekong leven. Bekijk de foto maar, want ik vind het erg lastig om ze goed te beschrijven. Het andere hoogtepunt was een enorme lachende Boeddha die bij een tempel zat die we bezochten. Dit was het vrolijkste beeld wat wij ooit gezien hebben. Nog steeds niks met Boeddha, maar de lach op het gezicht van dit beeld maakte ons gewoon erg vrolijk.

We zijn na terugkomst in Ho Chi Minh met een shuttlebusje richting het vliegveld gebracht, waar om 21:10u. onze vlucht zou vertrekken. Vier uur later stonden we op een bijna verlaten luchthaven in Kuala Lumpur. Tel daar nog wel een uur bij op, want Maleisië zit in een andere tijdzone dan de rest van Z-O Azië waar we tot nu toe zijn geweest. We hadden een hotel geboekt vlakbij het centraal station van Kuala Lumpur en een express-trein reed ons daar in half uurtje heen. Ons hotel lag inderdaad op steenworp afstand van het station, dus, nadat we de juiste uitgang uit het station hadden gevonden, waren we snel in de door ons geboekte kamer. Het was wel gelijk duidelijk dat Kuala Lumpur iets heel anders is dan we tot nu toe gezien hebben. Alles is super groot. Enorme wolkenkrabbers, een enorm station met daarin een enorm winkelcentrum en een zeer uitgebreid wegen-, spoor- en monorailnetwerk om de stromen verkeer in de stad aan te kunnen. 

Om iets dichter bij het stadscentrum te zitten en omdat het hotel behalve de prettige ligging weinig pro's had, zijn we de volgende dag verplaatst naar een ander hotel. Die middag hebben we een grote ronde gelopen door Chinatown, langs het historisch centrum en door een van de grootste parken van Kuala Lumpur. Daarbinnen ligt ook een enorm vogelpark wat we ook even bezocht hebben. Vooral geen gebrek aan pauwen en kleine witte reigerachtige vogeltjes, maar ook een hele hoop andere leuke vogels. Zoals een gevaarlijke pelikaan, veel papegaaien en andere kleurige vogels, we hebben ons in ieder geval goed vermaakt.

 Vandaag zijn we door middel van de hop-on hop-off bus op pad geweest. Omdat Kuala Lumpur zo groot is, is dit een ideaal vervoersmiddel om langs alle highlights van de stad gebracht te worden. (Je bent wel echt een supertoerist als je in zo'n bus stapt, maar omdat zelfs Floortje Dessing het aanraadt in haar boek, vonden we dat we het toch maar moesten doen.) We zijn op een aantal stops uitgestapt om de locatie te bezichtigen om even later op een volgende bus weer in te stappen en naar een volgende plek te rijden. De twee leukste stops van de dag waren de enorme Menara Kuala Lumpur, een soort van Euromast, maar dan net iets hoger en het Berjaya Times Square winkelcentrum waarin een pretpark is gebouwd. Ja, inderdaad, een pretpark in een winkelcentrum. Een heel mooi kleurrijk park met verschillende kleinere attracties en een heuse achterbaan. Wij zijn alleen in de achtbaan geweest, na heel lang wachten. Dit wachten komt niet omdat de rij zo lang was, maar doordat de medewerkers er zolang over doen om alle karretjes te controleren e.d. Dat is wel even anders dan in NL. Het humeur van de medewerkers overigens ook. Als ze in NL zo chagrijnig zouden kijken als hier,zouden ze waarschijnlijk hun baan kwijt zijn. De Disney-liedjes die gedraaid werden, maakte veel goed. De achtbaan zou trouwens met zijn looping en twee kurkentrekkers niet misstaan in een park als de Efteling en dat terwijl je dus boven de winkels hangt. 

Straks gaan we nog naar de Petronas Twin Towers waar elke avond een licht- en watershow in het park te zien is en, alweer Nacho's eten bij het Hard Rock Café. Ja, waardevolle tradities moeten in ere worden gehouden.

En dan ook nog:

- We hadden van best veel mensen gehoord dat ze een negatieve ervaring hadden gehad in Vietnam in de vorm van een gestolen telefoon of tas, een wisseltruc met geld of een agressieve/dreigende situatie. Wij zijn dan ook blij dat we kunnen vertellen dat we ons altijd veilig hebben gevoeld in Vietnam en al onze spullen nog hebben.

- Als je naast een pelikaan gaat staan voor een foto en deze begint opeens te vliegen, schrik je toch even. (Zie de foto)