Week 16 - Alle aapjes kijken

                                         24-08-2016, Kota Kinabalu, Maleisisch Borneo, zonnig, 30 graden

We zijn weer even terug in Kota Kinabalu om door te reizen richting de Perhentian Islands, maar eerst over afgelopen week en wat een mooie week hebben we gehad.

We hadden besloten om zelfstandig richting Sukau te reizen waar op de Kinabatangan rivier gevaren wordt om dieren in het wild te kunnen zien. In de jungle rondom deze rivier leven verschillende soorten apen, waaronder de orang oetan en de neusaap, krokodillen en veel verschillende mooie vogels. Heel af en toe worden er ook olifanten gezien en wij hoopten zoveel mogelijk dieren te kunnen gaan zien in hun natuurlijke leefomgeving. Veel mensen boeken een georganiseerde tour vanuit Sandakan, maar die zijn vaak erg duur en daarom gingen we zelf richting Sukau om te kijken of het goedkoper is als je het zelfstandig regelt. Op internet had Levi gelezen hoe we in Sukau moesten komen. We moesten op twee kruisingen over stappen op een ander busje om in Sukau te kunnen komen en dit was best spannend want er stonden nergens bustijden genoemd. Het was dus een beetje een gok. Dit bleek uiteindelijk, gelukkig, heel eenvoudig te zijn en zo waren we om 15:30 in Sukau. We lieten ons afzetten bij het Greenview B&B, omdat deze riviercruises organiseren en goede reviews hadden gekregen online. Na kort rond te hebben gekeken en geïnformeerd te hebben naar de prijzen hebben we besloten om hier ook te slapen en onze maaltijden te nuttigen. Toen dit allemaal geregeld was, was het 16:00u en wat een toeval: precies op dat moment vertrok een cruise, dus konden wij mooi mee. 

De laatste twee plekken in de boot, helemaal achterin, vlakbij de bestuurder waren nog vrij. Na het vertrek voeren we eerst een tijdje tegen de stroom in van de Kinabatangan rivier, langs het kleine dorpje en verschillende andere eco-resorts, om uiteindelijk bij een klein zij-stroompje uit te komen dat in de jungle verdween. Hier draaide de boot in. We merkten dat we constant heel scherp om ons heen keken om er voor te zorgen dat we niet iets zouden missen. Redelijk snel wees de gids op ons een paar neusapen (proboscis monkey) in de bomen rechtsboven ons. Ze waren niet supergoed zichtbaar en een foto nemen lukte ook niet echt, maar wij vonden het al heel speciaal om ze gezien te hebben. Het volgende uur werd echter duidelijk hoe vol de jungle zit met verschillende apen en dat ze aan het eind van de middag allemaal richting de rivier verplaatsen om daar nog wat te eten en uiteindelijk ook te gaan slapen. 

Niet veel later zagen we een grote groep Java-apen (longtail macaque) en aapjes kijken blijft toch leuk met het behendige klimmen, klauteren, springen en hoe ze zelf ook nieuwsgierig kijken naar ons. Na een tijdje deze groep te hebben bekeken voeren we verder de rivier op om niet veel later nog een groep apen te zien. Een andere soort dit keer genaamd Lampong-apen (pigtail apen). Iets kleiner, maar minstens zo speels. Na ook deze apen weer een tijdje te hebben bekeken, voeren we nog verder om even later een groep neusapen te vinden. Deze zaten vlakbij het water en waren zeer goed zichtbaar. We hadden niet verwacht zoveel apen te kunnen gaan zien en ook nog zo goed, echt heel leuk. De laatste groep apen die we deze dag zagen was gelijk ook een van de leukste, een groep mutslangoeren (silverleaf monkeys). Ze bevonden zich op en om een overspanning over het water die gemaakt is om orang oetans te laten oversteken. (Alle andere apen kunnen zwemmen, alleen de orang oetan niet) Op de touwen liggend, hangend en lopend waren ze ideaal te bekijken. Terug bij Greenview waren we erg enthousiast over wat we allemaal hadden gezien. We vroegen ons wel af of we ook nog neushoornvogels zouden gaan zien, want die hadden we alleen in de verte zien vliegen. We kregen een erg grote kamer toegewezen en na het in buffetvorm geserveerde avondeten zijn we naar bed gegaan. Er is elke avond ook een cruise, maar omdat we de volgende morgen om 05:30u gewekt zouden worden voor de ochtend cruise besloten we deze avond niet mee te gaan.

De volgende morgen zaten we om 06:00u weer in de boot. Dit keer met slechts een ander stelletje en de bestuurder van de boot. We gingen deze keer stroomafwaarts, omdat daar een kleine kans was om olifanten te zien. De gids, Rossman, maakte gezellige praatjes met ons en vertelde ons over de verschillende apen en vogelsoorten. Het was leuk om te merken hoe enthousiast hij was. Even later spotte Levi de eerste apen, een groepje Neusapen, dichtbij het water. Verder hebben we deze morgen nog een aantal Zilverreigers, Neushoornvogels en wederom veel Java- en Lampong-apen gezien. We hebben ook nog kort een krokodil gezien. Hij was niet heel erg groot, maar het blijven toch spectaculaire dieren. We hebben echter met name genoten van de enorme rust en stilte; de ochtendmist boven de rivier, de opkomende zon en het de enige zijn op het water. 

Terug bij Greenview hebben we ontbeten en daarna nog een beetje met Rossman gekletst. Na de lunch hebben we nog een kleine wandeling gemaakt op zoek naar insectwerend middel. Dat vonden we niet, maar we zagen wel weer overal aapjes die in de fruitbomen rondom de huizen lekker aan het eten waren, ook leuk. Om vier uur waren we weer gereed om het water op te gaan. Rossman vroeg of we weer achterin kwamen zitten en zo gingen we wederom op weg, stroomafwaarts, nog steeds hopend om olifanten tegen te komen. We hebben ook deze keer geen olifanten gezien en het duurde erg lang voordat we de eerste apen zagen, maar we hebben wel heel erg veel verschillende neushoornvogels gezien en dat was voor ons weer wat nieuws, dus erg leuk. We zijn veel langer dan gepland op het water gebleven, want Rossman bleef telkens als we weer wat zagen nog even stoppen en weer terug varen wat voor ons, als gasten, echt top was. Op de terugweg voeren we vlak langs een enorme krokodil en zagen we ook nog een grote boom waarin neushoornvogels verzamelden voor de nacht. Er bleven er maar meer aankomen vliegen tot er op een gegeven moment wel twintig waren. Na het avondeten zijn we ook nog met nachtcruise meegegaan, maar eerlijk gezegd hebben we weinig tot niets interessants kunnen zien. 

Toen we terugkwamen bij Greenview raakten we aan de praat met een Frans stelletje die net waren aangekomen en benieuwd waren naar onze ervaringen. Wij vertelden ze over wat we tot nu toe hadden gezien. Ze twijfelden erg of ze wel met de ochtendcruise mee moesten gaan. De volgende ochtend zagen we ze niet toen we vertrokken voor de cruise. Wij hoopten stiekem nog om een orang oetan te kunnen zien, want die hadden we nog niet gezien. En wat een geluk, een van de andere bootjes hadden een orang oetan gespot en daardoor konden wij deze ook bekijken. Hij zat alleen erg ver weg en hoog in een boom. Met het blote oog zag je alleen een donker oranje vlek. Onze camera heeft een aardige zoom, dus keken we via de camera. Wij vonden het al fijn dat we in ieder geval hadden gezien dat ze hier daadwerkelijk in het wild leven. Verder zagen we deze morgen ook weer Neusapen, Java-apen en Lampong-apen, maar de klap op de vuurpijl kwam op de terugweg naar Greenview. Net boven een klein stroompje waarover we terugvoeren zat op een paar meter van ons ineens nog een orang oetan. Al gauw lagen er 10 bootjes met toeristen, maar de orang oetan leek het niet zoveel te deren. Hij at rustig en zwaaide na een tijdje weg de jungle in. Wat een afsluiting van de drie dagen Sukau en ik denk dat als het Franse stelletje dit had geweten ze zeker wel vroeger uit bed waren gekomen.

Het was tijd om het vervolg van onze reis te bepalen. We wilden sowieso nog naar Sepilok, waar een Orang Oetan Rehabilitation Centre is en we moesten naar het hoofdkantoor van Greenview in Sandakan om te betalen. Aangezien Sepilok vlakbij Sandakan ligt was dat de eerste, logische optie. Dan zouden we daarvandaan wel verder kijken. Greenview heeft zelf een pendelbus om mensen op te halen en terug te brengen naar Sandakan. Dus zijn we eerst in Sandakan wezen betalen en daarna door het busje afgezet in Sepilok, waar we rond half twee incheckten bij Sepilok Nature Lodge.

In Sepilok zijn elke dag twee momenten waarop er een klein beetje eten wordt neergelegd op een platform in de jungle: 10:00u en 15:00u. Orang oetans kunnen zelf kiezen of ze willen komen eten of dat ze lekker in de jungle blijven waar ook voldoende te vinden is voor ze. Wij waren mooi op tijd voor de tweede voedertijd. We zijn eerst naar een in de jungle gelegen opvoedcentrum voor jonge orang oetans gelopen. Hier leren ze baby orang oetans om te klimmen, eten, en voedden ze ze op, zodat ze uiteindelijk voor zichzelf kunnen zorgen en in de vrije natuur gebracht kunnen worden. Omdat orang oetans normaal gesproken alleen leven en ongeveer zes jaar opgevoed worden door hun moeder, is dit een intensieve taak. Onderweg naar het centrum zagen we al aardig wat beweging in de jungle, maar konden we ze nog niet echt goed zien. In en om het centrum zagen we veel jonge orang oetans die een hapje kwamen eten. De allerkleinsten werden door verzorgers begeleid naar het platform om wat te gaan eten. Na een tijdje binnen te hebben gekeken, wilden we teruglopen naar een ander platform. Daar gaan de grotere orang oetans heen als ze komen eten. Onderweg terug zagen we nog een moeder orang oetan met een kleintje die een beetje rond klommen in een boom. Het blijft toch het beste om dieren in hun echte omgeving te zien. Hoewel ze hier verzorgd worden, voelde dit toch als echt. Later, bij het platform, hebben we nog een moeder met een heel kleintje gezien en twee andere orang oetans. Het was weer een geslaagde middag. Daarna hebben we tijdens het avondeten de rest van de reis bepaald.

We zouden met de bus teruggaan naar Kota Kinabalu, daarvandaan naar KOTA BAHRU vliegen om naar de Perhentian Islands te gaan en daar een paar dagen te ontspannen en dan op weg te gaan naar Indonesië, om daar op 31 augustus aan te komen. Aangekomen in Kota Kinabalu ging Levi de vliegtickets boeken. Even later was hij klaar en kwam hij er na de bevestiging achter dat hij twee tickets had gekocht naar JOHOR BAHRU......lekker. Niet te wijzigen, niet om te zetten, dus jammer, maar helaas. Uiteindelijk hebben we nieuwe tickets geboekt voor de 25ste en hebben we Levi's verjaardag gevierd in de 999 Bar. Omdat we hier al een aantal keer eerder waren geweest en het personeel ons al een beetje kende, kregen we een verjaardagstaart en een fles champagne wat het allemaal erg feestelijk maakte. 

In Kota Kinabalu is verder niet zoveel te doen, dus overdag gewoon lekker ontspannen en niets gedaan. Morgen vliegen we richting KOTA BAHRU en reizen we door richting de Perhentian Islands. We hebben nog geen hotel geboekt, dus het wordt een klein avontuur, maar we hebben er allebei zin in.

En dan ook nog:

- Het slopen van de jungle op Borneo is echt geen grap. Toen we naar Sukau reden, reden we uren achtereen door palmvelden. De palmen worden geplant voor het winnen van palmolie, maar alle jungle wordt weggehakt en gebrand. We werden oprecht gefrustreerd door dit monotone landschap in de wetenschap dat dit eens een mooie jungle was.

- We hebben voor het eerst in ons leven onze was gedaan in een wasserette. Best grappig, net als in Friends.